Güreşte başparmak kuralı olarak, büyük promosyonların süperçaplara ulaşmasında her zaman şüpheci olmalısınız. WWE’nin bize vaat ettiği zamanı unutmayalım mı? En büyük Kraliyet Rumble,? Belki de bu özel fenomenin en dramatik örneği. Bu göz önünde bulundurularak, WWE’nin bir jenerasyon olarak sürekli olarak ne teşvik ettiği konusunda dikkatli olmalıyız mı? Üç üç tehdit maçı - yani WrestleMania’nın ilk gecesinin ana olayı 41?
WWE ürünün en takipçileri gibi, hype alıyorum. Birisi bana Ocak ayında, CM Punk, Seth Rollins ve Roman Reigns’i WrestleMania 41’de bir ringde – ve Paul Heyman hakkında sorular sorduysa – sevinç için atladım. Ama işte bunun arifesindeyiz ve her şey hakkında garip bir şekilde aşağı hissediyorum. Hadi açık mağara ile başlayalım: Mantıklı bir kişi tek bir saman üreticisinden önce bir maç yazmalıdır. Bu, tarihteki en büyük WrestleMania’dan biri olarak hala sona erebilir. Ama Cumartesi günü ne olursa olsun, inşa ettiğimize benzer mi? Ve son birkaç hafta boyunca gördük - iyi, WrestleMania Night One’a sinir bozucu bir final için olabilir. Sadece üç rakipin ringde durduğu çeşitli zamanlarda düşünün? WWE Raw? Son birkaç hafta içinde. Bu segmentlerin çoğu aslında hatırlayabiliyor musunuz? Kaç kişi aslında hikayeye herhangi bir substantive katkı yaptı - en azından tüm Paul Heyman’ın tercih ettiği çayların ötesinde?
Perşembe günü WWE’nin sosyal medyada yayınladığı video paketinde yön eksikliğini hissedebilirsiniz. Tüm Savaş Oyunları hikayesini yeniden ele geçirdikten sonra - Kasım ayında gerçekten heyecan verici olan - geri dönüş ve ilk promos’un birçok değişikliğiyle sona erdik. Harika görünüyor, ama size çok az şey anlatıyor. Elbette, Heyman’ın Las Vegas’ta kimin bıraktığını bilmek istiyoruz. Ama bu davanın geri kalanı sinir bozucu bir şekilde aşağılanıyor. Örneğin, CM Punk ve Seth Rollins arasında gerçekten ne değişti? Ve Roma Reigns, geçen yıl Vancouver’da kurtarmasını gerçekten nasıl hissediyor? Bu soruların cevaplanması zor olmaz. Ama gerçek şu ki, WWE gerçekten onları rahatsız etmedi. Bunun yerine mi? Ve sadece blithely, bir jenerasyon inşa edebileceklerini varsayıyor mu? Ana olay, dahil edilen isimlerin gücüne tamamen bağlı. Belki ilk etapta üç yönlü tercih etmek problemdi. Bu özel üçgenin tüm üç noktasında heyecan verici şarkıları olduğu doğru mudur - Roman vs. Seth, Seth vs. Punk ve Roman vs. Punk - ama her şeyi bir zamanlar doğru bir şekilde keşfetmeye çalışıyor, bu umut verici bireysel açılardan herhangi birini keşfetmemek.
Seth Rollins, Paul Heyman, Roman Reigns ve CM Punk, “WWE SmackDown” in Allstate Arena in Rosemont, Illinois. (John McLaughlin/WWE via Getty Images)
(WWE via Getty Images)
Sahip olabileceğimizi düşündüğünüzde sinir bozucudur. Roman Reigns ve Seth Rollins’ten modern güreşte zengin bir rakip var mı? Yıllarca, WWE, hayranlarının o özel bilgeyi yeniden gözden geçirmenin en ufak bir ipucu ile çıldırmış. Rollins’in son bir tek bir maça salladığı tepkiyi sadece Ocak 2022’de eski Shield dişlisini giyiyor. Ya da geçen yıl WrestleMania XL finali sırasında ünlü sandalyenin yankısını aldığımızda.
Şimdi üç yıl içinde bir grudge maçına en yakın olan Reigns ve Rollins var ve bu hava zamanının ne kadar patlayıcı tarihine verildi? Uzun bir atışla yeterli değil. Aslında, bu üçlü tehditten birkaç hafta önce iki kişi arasındaki en iyi an bile duyuruldu, her iki erkeğin bu yıl Kraliyet Rumblesi sırasında karşılaştığında. Reigns vs hakkında aynı şeyi söyleyebilirsiniz. Punk. İndüksiyon? İkinci Şehir Saint? Geçen yıl? Savaş Oyunları yıllar içinde en büyük sürprizlerden biriydi ve ayrıca bize onun mükemmel sinema sahneleri verdi ve rakip mafya dons gibi oturan Reigns. Ama bu yıl var mı? WrestleMania 41 bina bu gerilimleri yeniden ortaya çıkarmak için yakın mı? Hepimiz bunun cevabını biliyoruz. Sheer volume of marquee yeteneğini WWE (Cody Rhodes, John Cena, Reigns, Rock, Punk, Randy Orton…) asla kolay olmayacaktı. Ama Cumartesi gecesinin daha belirleyici bir yönten faydalanabileceği histen kaçmak zor - ben.e. Reigns vs. Punk veya Reigns vs. Rollins - bu süperstarların geride bıraktığı bir şey bulmak zorunda kalsa bile. Bunun yerine, belirli bir ödül olmadan kafa karıştırıcı üç yönlü bir dansla sona erdik – ya gerçek ya da metaforik – kazanmak. En azından kazanana bir dünya adı vur, örneğin. Gitmek için sadece 24 saat ile, bu ana olay, geçen yılın aksine, sonuç aramak zor. Gerçekte, bu bile onu anticlimactic hissetmekten alıkoymak için yeterli değildir. Kim kazanacağını bilmek bir şeydir. Ya bir şekilde araba kullanmamak oldukça başka. .
